محققان اولین اسکن از غشای سلولی زنده در جهان را در مقیاس نانو به پایان رساندند و از جزئیاتی پرده برداشتند که می تواند معمایی دیرینه درباره چگونگی عملکرد آنها را آشکار سازد.

اولین عکس از غشای یک سلول زنده

تکنیکی که برای ایجاد این تصویر خارق العاده از غشای یک سلول زنده مورد استفاده قرار گرفته‌ است، می‌تواند شیوه مطالعه روی سازه‌های مقیاس نانو در موجودات زنده را متحول سازد. این پژوهش توسط گروهی از دانشمندان لابراتوار ملی اوک ریج در تنسی آمریکا انجام شده است و در آن ترکیبی از تکنیک های برچسب زنی ژنتیکی و شیمیایی برای افزودن ایزوتوپ هیدروژن و دوتریوم به غشای سلول زنده باسیلوس سابتیلیس استفاده کردند.

غشای تمامی سلول‌های زنده از لایه‌ای باریک از مولکول های چربی یا لیپید‌ها ساخته شده است، که پشتیبانی از مجموعه ای دیگر از مواد ارگانیک مانند کانال های پروتئینی و زنجیره های کربوهیدراتی را به عهده دارند. ایده اولیه این است که لیپید‌ها مرزی میان بخش داخلی و خارجی سلول ایجاد می کنند،‌ پروتئین ها معمولا سازه هایی دروازه‌ مانند را برای کنترل عبور مرور به درون سلول را فراهم می آورند و دیگر ترکیبات شیمیایی مانند کروبوهیدرات ها همان برچسب های تعیین هویت هستند.